วันจันทร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

❀ การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือ

ความหมายของการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือ  
  • เป็นการเคลื่อนย้ายบุคคลด้วยเรือไปตามแม่น้ำ ทะเล และมหาสมุทร
  • ปัจจุบันการขนส่งผู้โดยสารทางเรือได้ลดความสำคัญลง ไม่ค่อยนิยม ใช้เวลาเดินทางมากกว่าการขนส่งประเภทอื่น
  • แต่จะเน้นใ้ห้ความสำคัญในการส่งสินค้าระหว่างประเทศมากกว่า เพราะขนส่งได้คราวละมาก ๆ และราคาถูก 

วิวัฒนาการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือ 
  • เป็นการขนส่งที่เก่าแก่ที่สุดในโลก
  • มีการพัฒนาเป็นแพก่อนแล้วจึงนำต้นไม้ทั้งต้นมาขุดเป็นรูปลำเรือ
  • การบริการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือเริ่มขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ.2315 ในประเทศอังกฤษ โดยท่าน ดุ๊ดแห่งบริดจ์วอเตอร์
  • เป็นผู้เริ่มกิจการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือในลำน้ำ ระหว่างเมืองแมนเชสเตอร์ กับสะพานลอนดอน
  • ในปี พ.ศ.2362 มีเรือกลไฟที่เดินทางข้ามมหาสมุทรลำแรกชื่อเรือกลไฟ ซาวานนาห์
การขนส่งด้วยเรือในประเทศไทย 
  • เริ่มต้นด้วยการใช้เรือขนาดเล็กเป็นยานพาหนะเพื่อเดินทาง ทำ การประมง
  • มีการค้ากับต่างประเทศพาณิิชนาวีไทยโดยใช้เรือสำเภาเป็นพาหนะในการขนส่ง
  • ในรัชกาลสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีการพัฒนาใช้เรือกลไฟแทนเรือสำเภา
  • ในปี พ.ศ.2483 รัฐบาลได้เล็งเห็นความจำเป็นที่จะต้องส่งเสริมพาณิชนาวีขึ้นเพื่อให้การค้าของคนไทยสะดวกก้าวหน้าขึ้น จึงได้จัดตั้งบริษัทไทยเดินเรือทะเลจำกัดขึ้น
  • ส่วนการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือของไทยนั้นเริ่มจากการขนส่งผู้โดยสารในแม่น้ำจะอยู่ในรูปแบบของเรือเมล์
  • การขนส่งผู้โดยสารทางทะเลภายในประเทศนั้นจะเป็นเรือโดยสารระหว่างแผ่นดินและเกาะใหญ่ที่มีชุมชนตั้งอยู่
  • การขนส่งผู้โดยสารในแม่น้ำถดถอยอย่างรวดเร็ว เนื่องจากมีการขนส่งรูปแบบอื่นเข้ามาแทน คือทางถนน ทางรถไฟ และทางอากาศ
  • ยังคงเหลือแต่ธุรกิจเรือสำราญเพื่อการท่องเที่ยวทางทะเล ซึ่งมีอยู่ 2 บริษัทคือบริษัทซีทรานทราเวิลจำกัด และบริษัทสยามครุยซ์ จำกัด ที่ให้บริการในฝั่งอ่าวไทยและฝั่งทะเลอันดามัน
ข้อได้เปรียบของการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือ
  • ต้นทุนดำเนินงานต่ำ
  • ประหยัดน้ำมันเชื้อเพลิง
  • อัตราค่าขนส่งถูกกว่าการขนส่งประเภทอื่น ๆ
  • สามารถขนส่งได้ครั้งละเป็นปริมาณมาก
ข้อเสียเปรียบของการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือ
  • การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือมีความล่าช้ามากในการเดินทางเมื่อเปรียบเทียบกับการขนส่งผู้โดยสารประเภทอื่น
  • การบริการถูกกีดขวางด้วยธรรมชาติ
  • การบริการมีลักษณะเป็นฤดูกาล
  • การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือมักต้องมาจากการขนส่งทางอื่นก่อน
องค์ประกอบของการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือมีที่สำคัญ 4 อย่าง
  • ผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือเพื่อการท่องเที่ยวแบ่งออกเป็น 6 ประเภทใหญ่ ๆ คือ
  1. ผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารเพื่อการท่องเที่ยวด้วยเรือเดินทะเล
  2. ผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารเพื่อการท่องเที่ยวด้วยเรือสำราญ
  3. ผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารเพื่อการท่องเที่ยวด้วยเรือบรรทุกสินค้า
  4. ผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารเพื่อการท่องเที่ยวด้วยเรือเฟอร์รี่
  5. ผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารเพื่อการท่องเที่ยวด้วยเรือยอช์ท
  6. ผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารเพื่อการท่องเที่ยวด้วยเรือแท็กซี่
  •  เรือโดยสาร แบ่งออกเป็น 4 ประเภทใหญ่ๆ คือ
1.เรือกลไฟ
2.เรือสำราญ


3.เรือเฟอร์รี่


4.เรือความเร็วสูง
  • เส้นทางเดินเรือ  แบ่งออกเป็น 3 ประเภทคือแบ
  1. เส้นทางเดินเรือน่านน้ำภายในประเทศ
  2. เส้นทางเดินเรือทะเลชายฝั่ง
  3. เส้นทางเดินเรือระหว่างประเทศ
  • ท่าเรือ มีหน้าที่สำคัญอยู่ 2 ประเภท คือ
  1. หน้าที่ในการให้บริการแก่ผู้โดยสาร
  2. หน้าที่ในการให้บริการแก่เรือโดยสาร
การให้บริการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือ
  • การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือในตัวเมืองกรุงเทพฯ เนื่องจากกรุงเทพฯ มีแม่น้ำลำคลองเชื่อมติดต่อกันมากจนได้รับสมญานามว่า เวนิชแห่งตะวันออก โดยมีระบบเรือโดยสาร 3 ระบบคือ
 1.ระบบเรือโดยสารข้ามฟากแม่น้ำเจ้าพระยา


 2.ระบบเรือด่วนเลียบแม่น้ำเจ้าพระยา


3.ระบบเรือหางยาว

  • การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือระหว่างเมือง ในประเทศไทยแทบจะไม่มีบทบาทเลย เป็นที่น่าเสียดายนักที่การพัฒนาด้านการเดินเรือโดยสารเพื่อเชื่อมสู่เมืองต่างๆ ทั้งในอ่าวไทยและทะเลอันดามันยังไม่ก้าวหน้าเหมือนการขนส่งผู้โดยสารประเภทอื่น ทำให้การขนส่งผู้โดยสารระหว่างเมืองนั้นจึงเป็นเพียงบริการเฉพาะการท่องเที่ยวทางเรือในบางเส้นทางเท่านั้น โดยใช้เดินทะเลในรูปแบบต่าง ๆ ในการบริการดังต่อไปนี้
1.การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือสำราญ
2.การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือเฟอร์รี่ 
3.การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือความเร็วสูงมาก
  • การขนส่งผู้โดยสารระหว่างประเทศทางเรือ ธุรกิจการเดินเรือขนส่งผู้โดยสารระหว่างประเทศตกต่ำลง เพราะผู้โดยสารหันไปนิยมการเดินทางโดยเครื่องบิน ซึ่งมันสะดวกและรวดเร็วกว่ามาก
  • ด้วยเหตุนี้เองกิจการขนส่งผู้โดยสารระหว่างประเทศทางเรือลดบทบาทลง แล้วเปลี่ยนเป็นธุรกิจเรือเดินสมุทรท่องเที่ยวแทน
  • มีเรือเดินสมุทรเพื่อการท่องเที่ยวแวะเข้ามาท่องเที่ยวในน่านน้ำไทยมากขึ้น เช่น เรือควีนอลิซาเบ็ธที่ 2 เรือโอเซี่ยนเพิลร์ เรือรอยัลไวกิ้งสตาร์ เป็นต้น
     ดังนั้น การขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือนั้นเป็นการเคลื่อนย้ายบุคคลด้วยเรือไปตามลำน้ำ ทะเลและมหาสมุทร ซึ่งมีวิวัฒนาการจากแพจนกลายเป็นเรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ แต่ปัจจุบันการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือได้ลดความสำคัญลง เพราะคนไม่นิยมเดินทางด้วยเรือ แต่อย่างไรก็ตามการขนส่งผู้โดยสารด้วยเรือในปัจจุบันมักใช้เดินทางไปยังแหล่งท่องเที่ยวเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ




อ้างอิงที่มา:
http://www.marinerthai.com/sara/view.php?No=1002
http://logistics.arch56.com/?p=161
http://www.thaigoodview.com/library/studentshow/st2545/4-5/no17-18/d171konsonwater.html
http://202.143.168.214/uttvc/newweb/2701_1001/g3d2.html



❀ การขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบิน

     การขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินเป็นการเคลื่อนย้ายบุคคลด้วยเครื่องบิน ซึ่งมีความเร็วสูงกว่าการขนส่งผู้โดยสารประเภทอื่น ใช้ระยะเวลาในการเดินทางสั้น การขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินมักเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ที่ต้องใช้ความรู้ความสามารถทางเทคนิคสูง และมีอัตราค่าโดยสารสูงเมื่อเทียบกับค่าโดยสารของการขนส่งผู้โดยสารประเภทอื่น

วิวัฒนาการของการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบิน
  • ในปี ค.ศ.1887 พี่น้องตระกูลไรท์ชาวอเมริกาได้ประสบความสำเร็จในการสร้างเครื่องบินที่สามารถบรรทุกคนและบินได้
  • การขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินเกินขึ้นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ.1930 ในประเทศเยอรมัน โดยให้บริการเส้นทางบินระหว่างเมืองเบอร์ลิน-ไลฟ์ซิก-ไวมาร์
  • ส่วนเครื่องบินไอพ่นผลิตขึ้นครั้งแรกโดยชาวอังกฤษชื่อว่า แฟรงค์ วิทเทิล
  • ในปี ค.ศ.1936 การขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินได้ใช้เครื่องบินแบบ DC-3 ให้บริการ มีความเร็วประมาณ 180 ไมล์ต่อชั่วโมง
  • ปัจจุบันใช้เครื่องบิน Boeing 747 มีความเร็วประมาณ 640 ไมล์ต่อชั่วโมง
  • ประเทศอังกฤษและฝรั่งเศสได้ร่วมมือกันสร้างเครื่องบินความเร็วเหนือเสียงชื่อ Concorde มีความเร็วประมาณ 1,650 ไมล์ต่อชั่วโมง
  • ส่วนเครื่องบินอวกาศลำแรกมีชื่อว่า เอ็กซ์ -30 บินสูง สองแสนฟุต ความเร็วประมาณ 18,000 ไมล์ต่อชั่วโมง

การขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินของประเทศไทย
  • ผู้ให้กำเนิดการบินทหารคือพลโทพระยาเฉลิมอากาศ ได้จัดตั้งกองบินทหารขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2475
  • ทางราชการได้เห็นความสำคัญของการบินทหาร จึงยกฐานะกองบินทหารบกขึ้นเป็นกรมอากาศยานทหารบกในปี พ.ศ.2461
  • ต่อมาในปี พ.ศ.2465 ทางราชการได้เปิดเส้นทางบินประจำจังหวัดนครราชสีมา ร้อยเอ็ด และอุบลราชธานี
  • ในปี พ.ศ.2490 ได้จัดตั้งบริษัทจำกัด ชื่อว่า บริษัทเดินอากาศ โดยจัดการบริการขนส่งด้วยเครื่องบินภายในประเทศและประเทศใกล้เคียง
  • ในปี พ.ศ.2502 รัฐบาลได้ตั้งบริษัทการบินไทย เพื่อดำเนินกิจการเดินอากาศระหว่างประเทศ บริการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินภายในประเทศและระหว่างประเทศ



ข้อได้เปรียบของการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบิน
  • มีความเร็วสูง
  • สามารถเพิ่มความถี่ของเที่ยวบินได้ง่าย
  • สามารถให้บริการในท้องถิ่นทุรกันดารได้
ข้อเสียเปรียบของการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบิน

  • มีการลงทุนสูง
  • เทคนิคในด้านการบินยุ่งยากซับซ้อนมาก
  • ค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานสูง
  • อัตราค่าโดยสารสูง
  • การบินต้องขึ้นอยู่สภาพภูมิอากาศ
  • ความปลอดภัยมีน้อยหากเครื่องยนต์เกิดขัดข้อง
  • การเข้าสู่วงการธุรกิจการบินทำได้ยาก
องค์ประกอบของการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบิน
  • สายการบิน เป็นผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบิน ซึ่งเป็นของรัฐบาลหรือเอกชนก็ได้ เราอาจแบ่งสายการบินตามลักษณะการให้บริการออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ ๆ คือ
1.สายการบินประจำมีกำหนด (Scheduled Airline) คือ สายการบินให้บริการเป็นประจำเส้นทางที่กำหนดออกเป็น 3 ประเภทย่อยคือ
  1. สายการบินหลัก
  2. สายการบินท้องถิ่น
  3. สายการบินต้นทุนต่ำ
2.สายการบินไม่ประจำ (Non-scheduled Airline) คือบริษัทการบินที่ให้บริการทั้งภายในประเทศและระหว่างประเทศที่มีลักษณะเป็นการเช่าเหมา โดยดำเนินการเพื่อสินจ้างรางวัล แต่ไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน สายการบินไม่ประจำนี้ให้บริการ 3 ลักษณะคือ
  1. สายการบินบริการเช่าเหมา
  2. สายการบินบริการแท็กซี่ทางอากาศ
  3. สายการบินบริการเฮลิคอปเตอร์
  • เครื่องบินโดยสาร เป็นยานพาหนะที่ใช้ในการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินที่สร้างขึ้นเพื่อขนส่งผู้โดยสารโดยเฉพาะ เราสามารถแบ่งเครื่องบินโดยสารออกเป็น 3 ประเภทใหญ่ๆ คือ
  1. เครื่องบินโดยสารใบพัด

   2. เครื่องบินโดยสารไอพ่น


   3. เครื่องบินโดยสารความเร็วเหนือเสียง 

  • เส้นทางบิน เป็นเส้นทางติดต่อระหว่างเมืองต่าง ๆ ที่สายการบินแต่ละสายกำหนดไว้เพื่อให้บริการแก่ผู้โดยสาร เส้นทางบินนี้อาจแบ่งได้เป็น 2 ประเภทคือ
  1. เส้นทางบินภายในประเทศ 
  2. เส้นทางบินระหว่างประเทศ
  • ท่าอากาศยาน เป็นสถานีขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินซึ่งเป็นสถานที่ให้เครื่องบินโดยสารจอดเพื่อรับส่งผู้โดยสาร โดยท่าอากาศยานจะมีหน้าที่สำคัญอยู่ 2 ประการคือ
  1. หน้าที่ในการให้บริการแก่ผู้โดยสาร
  2. หน้าที่ในการให้บริการแก่เครื่องบินโดยสาร
เมื่อท่าอากาศยานมีหน้าที่ในการให้บริการแก่ผู้โดยสาร ฉะนั้นท่าอากาศยานจึงต้องมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่สำคัญคือ
  • ทางวิ่งและทางขับ
  • อาคารสถานี
  • ลานจอดเครื่องบิน
  • ทางเข้าออกระหว่างท่าอากาศยานกับตัวเมือง
  • เครื่องช่วยในการเดินอากาศ เป็นเครื่องช่วยอำนวยความสะดวกในการเดินอากาศของเครื่องบิน พร้อมทั้งให้บริการและกำหนดระเบียบปฏิบัติเพื่อความปลอดภัยแก่เครื่องบินในการบินเข้าออกจากท่าอากาศยาน เครื่องช่วยในการเดินอากาศประกอบด้วย
  1. วิทยุสื่อสารในสนามบิน
  2. การบริการจราจรทางอากาศ
  3. การสื่อสารการบิน
  4. การบริการอุตุนิยมวิทยาการบิน
  5. การบริการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานที่ประสบภัย
  6. การบริการข่าวสารการบิน
การให้บริการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบิน 
     การให้บริการขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินจะมุ่งเน้นให้บริการหลักอยู่ 2 ประเภทคือ
  • การขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินระหว่างเมือง ในประเทศไทยบริษัทการบินไทยจำกัด ได้ให้บริการเป็นประจำ 3 เส้นทางคือ
  1. สายเหนือ ทำการบินระหว่างกรุงเทพฯ-พิษณุโลก-ตาก-แม่สอด-แพร่-น่าน-ลำปาง-เชียงใหม่-เชียงราย-แม่ฮ่องสอน
  2. สายตะวันออกเฉียงเหนือ ทำการบินระหว่างกรุงเทพฯ-นครราชสีมา-ขอนแก่น- อุดรธานี-อุบลราชธานี-สกลนคร-เลย
  3. สายใต้ ทำการบินระหว่างกรุงเทพฯ-ภูเก็ต-หาดใหญ่-สุราษฎธานี-ตรัง-ปัตตานี-นราธิวาส-นครศรีธรรมราช
  • การขนส่งผู้โดยสารระหว่างประเทศทางเครื่องบิน การขนส่งผู้โดยสารระหว่างประเทศด้วยเครื่องบิน โดยเส้นทางที่บริษัทการบินไทย จำกัด ทำการบินระหว่าง 5 ทวีป ไปยังเมืองต่าง ๆใน 30 ประเทศดังต่อไปนี้
  1. เส้นทางบินภูมิภาค แบ่งออกเป็น 3 สายคือ
     -สายเหนือ บริการบินไปยังฮ่องกง มะนิลา ไทเป โอซากา และปักกิ่ง
     -สายใต้ บริการบินไปยังปีนัง กัวลาลัมเปอร์ สิงคโปร์ จาการ์ตา และบูรไน
     -สายตะวันออก บริการบินไปยังย่างกุ้ง ดัคคา กัลกาตา กาฎมัณฑุ เดลลี โคลัมโบ การาจี ดาร์ราน ริยาด คูเวต แบกแดด มัสแกต และไคโร
   
   2. เส้นทางบินข้ามทวีป แบ่งออกเป็น 3 สายคือ 

    -สายยุโรป บริการบินไปยังเอเธนส์ โรม เมดริค ปารีส ลอนดอน อัมเตอร์ดัม ซูริค เวียนนา แฟรงเฟิร์ต โคเปนเฮเกน และสต๊อกโฮล์ม
    -สายออสเตรเลีย บริการบินไปยังเมลเบอร์น บริสเบน ซิดนีย์ เพิร์ธ คานส์ และโอคแลนด์
    -สายอเมริกา บริการบินไปยังซีแอตเติล ดัลลัส โตรอนโต และบินตรงไปนิวยอร์ค 
    ดังนั้น การขนส่งผู้โดยสารด้วยเครื่องบินเป็นการเคลื่อนย้ายผู้โดยสารด้วยเครื่องบินที่บินในอากาศ ซึ่งมีวิวัฒนาการมาจากนก จนกลายเป้นเครื่องบินที่มีขนาดใหญ่และมีความเร็วสูงมาก ปัจจุบันเป็นที่นิยมของผู้โดยสารระหว่างประเทศ เพราะใช้เวลาเดินทางสั้นมาก


อ้างอิงที่มา :
http://www.thaiairways.com/
http://www.suvarnabhumiairport.com/
http://gotoknow.org/blog/aviation/386014
http://www.logisticafe.com/th/2009/11/air-freight/

❀ ประเทศลาว

ประเทศลาว


ประเทศลาว หรือชื่ออย่างเป็นทางการ คือ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว 
อังกฤษ: Lao People's Democratic Republic) เป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งไม่มีทางออกสู่ทะเล มีพื้นที่ 236,800 ตารางกิโลเมตร มีพรมแดนติดจีนและพม่าทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ติดต่อกับเวียดนามทางทิศตะวันออก ติดต่อกับกัมพูชาทางทิศใต้ และติดต่อกับประเทศไทยทางทิศตะวันตก และนอกจากนี้ ลาวเป็นประเทศที่เก่าแก่ที่มีความเจริญรุ่งเรืองทางศิลปะ วัฒนธรรมเป็นอย่างมาก ไทย กับลาว มีสัมพันธ์ไมตรีตลอดเวลา เสมือนบ้านพี่ เมืองน้อง


ลักษณะภูมิประเทศ

ภูมิประเทศของลาวอาจแบ่งได้ 3 เขต คือ
  1. เขตภูเขาสูง เป็นพื้นที่ที่สูงกว่าระดับน้ำทะเลโดยเฉลี่ย 1,500 เมตรขึ้นไป พื้นที่นี้อยู่ในเขตภาคเหนือของประเทศ
  2. เขตที่ราบสูง คือพื้นที่ซึ่งสูงกว่าระดับน้ำทะเลเฉลี่ย 1,000 เมตร ปรากฏตั้งแต่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของที่ราบสูงเมืองพวนไปจนถึงชายแดน กัมพูชา เขตที่ราบสูงนี้มีที่ราบสูงขนาดใหญ่อยู่ 3 แห่ง ได้แก่ ที่ราบสูงเมืองพวน (แขวงเชียงขวาง), ที่ราบสูงนากาย (แขวงคำม่วน) และที่ราบสูงบริเวณ (ภาคใต้)
  3. เขตที่ราบลุ่ม เป็นเขตที่ราบตามแนวฝั่งแม่น้ำโขงและ แม่น้ำต่างๆ เป็นพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดในเขตพื้นที่ทั้ง 3 เขต นับเป็นพื้นที่อู่ข้าวอู่น้ำที่สำคัญของประเทศ แนวที่ราบลุ่มเหล่านี้เริ่มปรากฏตั้งแต่บริเวณตอนใต้ของแม่น้ำงึม เรียกว่า ที่ราบลุ่มเวียงจันทน์ ผ่านที่ราบลุ่มสะหวันนะเขด ซึ่งอยู่ตอนใต้เซบั้งไฟและเซบั้งเหียง และที่ราบจำปาสักทางภาคใต้ของลาว ซึ่งปรากฏตามแนวแม่น้ำโขงเรื่อยไปจนจดชายแดนประเทศกัมพูชา
ลักษณะภูมิอากาศ

ลาว มีสภาพภูมิอากาศแบบเขตร้อน  มี  2  ฤดู  คือ   ฤดูร้อน (พฤศจิกายน เมษายน)  กับ  ฤดูฝน (พฤษภาคม ตุลาคม)  อุณหภูมิเฉลี่ยที่นครหลวงเวียงจันทน์  ในปี  2549  สูงสุด  31.7  องศาเซลเซียส  ต่ำสุด  22.5  องศาเซลเซียส  ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย  1,930.3  มิลลิเมตรต่อปี
  
เมืองหลวงและแขวงสำคัญ

นครหลวงเวียงจันทน์  เป็น นครหลวงของประเทศ  และเป็นเขตการปกครองพิเศษ  เรียกว่านครหลวงเวียงจันทน์ (เดิมเรียกว่ากำแพงนครเวียงจันทน์)  อยู่ตรงข้ามกับจังหวัดหนองคาย  มีประชากรประมาณ  711,919  คน (ปี 2549)  ซึ่งสมัยอาณาจักรล้านช้าง  เวียงจันทน์มีชื่อว่า จันทบุรีกรุงศรีสัตนาคณหุต”  โดยพระไชยเชษฐาธิราชสถาปนาให้เป็นนครหลวงแห่งอาณาจักรล้านช้าง  ในราว พ.ศ. 2107

แขวงสะหวันนะเขต   เป็นแขวง (จังหวัด)ที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศ  อยู่ตรงข้ามกับจังหวัดมุกดาหาร  ประชากรประมาณ  842,340  คน

แขวงจำปาสัก   เป็นแขวง (จังหวัด) ที่มีประชากรมากเป็นอันดับสาม  มีพื้นที่ติดต่อกับจังหวัดอุบลราชธานี   ประชากรประมาณ  616,642  คน (ปี 2549)

แขวงหลวงพระบาง  เป็น แขวง (จังหวัด) ที่มีประชากรมากเป็นอันดับสี่  อยู่ทางตอนเหนือของ สปป.ลาว  มีประชากรประมาณ  415,218  คน  ได้รับการประกาศให้เป็นเมืองมรดกโลกในปี 2541  จากองค์การยูเนสโก้ (UNESCO) ซึ่งทำให้เมืองหลวงพระบางเป็นที่รู้จักแพร่หลายทั่วโลก  เกี่ยวกับการอนุรักษ์โบราณสถาน  เช่น  วัดเก่าแก่ที่สำคัญ   พระราชวังเจ้ามหาชีวิต  และสิ่งปลูกสร้างที่สำคัญทางประวัติศาสตร์  รวมทั้งธรรมชาติ  สิ่งแวดล้อมที่งดงาม  ควรค่าแก่การอนุรักษ์ให้คงไว้  ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับนานาชาติ

การเมืองการปกครอง

สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวมีระบบการปกครองแบบสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ (ทางการลาวใช้คำว่า ระบอบประชาธิปไตยประชาชน) 

ด้านภาษา

ภาษาทางการ   ภาษาลาว
ภาษาท้องถิ่นอื่นๆ  ภาษาไท   ภาษาม้ง

ด้านศาสนา

รัฐบาลลาวให้เสรีภาพในการนับถือศาสนา  โดยประชากรลาวร้อยละ  75  นับถือศาสนาพุทธ  ร้อยละ 16-17 นับถือผี  ที่เหลือเป็นคริสต์ (ประมาณ  1  แสนคน)  และมุสลิม (ประมาณ  300  คน)

ด้านวัฒนธรรม 

มีความคล้ายคลึงกับคนภาคอิสานของไทยเป็นอย่างมาก ยังมีคำกล่าวที่ว่า มีลาวอยู่แห่งใด มีมัดหมี่ แลลายจกอยู่ที่นั้น ในด้านดนตรี ลาวมีแคนเป็นเครื่องดนตรีประจำชาติ มีหมอขับ หมอลำ ลาวมีประเพณีทางพระพุทธศาสนาและอื่นๆ เช่น วันมาฆบูชา วันสงกรานต์ วันออกพรรษา บุญเข้าประดับดิน บุญเข้าฉลาก บุญส่วงเฮือ (แข่งเรือ) บุญธาตุหลวงเวียงจันทน์ ในเดือน 12 เป็นต้น

 

ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

1. ความสัมพันธ์ด้านการเมืองและความมั่นคง
 
- ด้านการเมือง รัฐบาลไทยและ สปป.ลาว มีความร่วมมือใกล้ชิดทั้งในกรอบทวิภาคีและพหุภาคี มีการแลกเปลี่ยนการเยือนระดับสูงอย่างสม่ำเสมอ และการสนับสนุนกันในเวทีระหว่างประเทศต่าง ๆ
- ด้านการทหาร 
กองทัพไทย-ลาวมีความสัมพันธ์ที่ดีทั้งในระดับส่วนกลางและท้องถิ่น มีความร่วมมือทางวิชาการทหารและแลกเปลี่ยนการเยือนอย่างต่อเนื่อง สามารถแก้ไขปัญหาและเสริมสร้างความมั่นคงทำให้พื้นที่บริเวณชายแดนไทย-ลาวส่วนใหญ่มีความสงบเรียบร้อย

2.ความสัมพันธ์ด้านเศรษฐกิจ
 
- ด้านการค้า  สำหรับสินค้าส่งออกที่สำคัญ  ที่มีอัตราการขยายตัวสูงในตลาด สปป. ลาว
ได้แก่  น้ำมันสำเร็จรูปรถยนต์อุปกรณ์และส่วนประกอบ, เหล็ก เหล็กกล้าและผลิตภัณฑ์ผ้าผืนเครื่องจักรกลและส่วนประกอบของเครื่องจักรกลเคมีภัณฑ์ยานพาหนะอื่น ๆ และส่วนประกอบปูนซิเมนต์เครื่องสำอาง สบู่ และผลิตภัณฑ์รักษาผิวน้ำตาลทรายเครื่องดื่มผลิตภัณฑ์ยางผลิตภัณฑ์พลาสติกเตาอบไมโครเวฟและเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ให้ความร้อนผลิตภัณฑ์เซรามิก  และอื่นๆ   
ส่วน สินค้าที่ไทยนำเข้าจาก สปป. ลาว  ที่สำคัญได้แก่  ได้แก่  สินแร่โลหะอื่น ๆ เศษโลหะและผลิตภัณฑ์,  เชื้อเพลิงอื่น ๆ,  ไม้ซุง ไม้แปรรูปและผลิตภัณฑ์,  พืชและผลิตภัณฑ์จากพืช,  ธุรกรรมพิเศษ,  เครื่องจักรไฟฟ้าและส่วนประกอบ,  ถ่านหิน,  ผัก ผลไม้และของปรุงแต่งที่ทำจากผักผลไม้,  เสื้อผ้าสำเร็จรูป,  สิ่งพิมพ์,  แร่และผลิตภัณฑ์จากแร่,  เยื่อกระดาและเศษกระดาษ,  ด้ายและเส้นใย,  สัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ และ กาแฟ ชา เครื่องเทศ
- ด้านการพัฒนาเครือข่ายคมนาคม เป็น ความร่วมมือที่สำคัญเพื่ออำนวยความสะดวกให้ประชาชนไทย-ลาว สามารถเดินทางไปมาหาสู่กันได้สะดวกยิ่งขึ้น ปัจจุบัน โครงการพัฒนาเครือข่ายคมนาคมที่ไทยให้ความช่วยเหลือแก่ สปป.ลาว รวมมูลค่าประมาณ 6,681 ล้านบาท ประกอบด้วยโครงการก่อสร้างถนน โครงการก่อสร้างสะพานข้ามแม่น้ำเหืองและแม่น้ำโขง โครงการก่อสร้างเส้นทางรถไฟ โครงการปรับปรุงสนามบินในแขวงสำคัญต่าง ๆ รวมมูลค่าโครงการที่เสร็จสมบูรณ์แล้วประมาณ 2,517 ล้านบาท ที่สำคัญได้แก่ โครงการปรับปรุงสนามบินวัดไต นครหลวงเวียงจันทน์ โครงการก่อสร้างเส้นทางถนนเชื่อมโยงไทย-ลาว-จีน (R3) และโครงการก่อสร้างทางรถไฟระหว่างไทย-ลาว (หนองคาย-ท่านาแล้ง) มีโครงการที่อยู่ระหว่างดำเนินการรวมมูลค่าประมาณ 4,142 ล้านบาท ที่สำคัญได้แก่ โครงการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว แห่งที่ 3 (นครพนมคำม่วน) และแห่งที่ 4 (เชียงราย-บ่อแก้ว) โครงการปรับปรุงสนามบินปากเซ (ระยะที่ 1) และโครงการพัฒนาถนนระหว่างห้วยโก๋น (จังหวัดน่าน)ปากแบ่ง (แขวงไชยะบุลี)

3. ความสัมพันธ์ด้านการทูต
 
ไทยกับ สปป.ลาวสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างกันเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2493 และได้ดำเนินสัมพันธไมตรีมาด้วยความราบรื่น โดยทั้งสองฝ่ายจะร่วมกันจัดกิจกรรมเพื่อฉลองโอกาสครบรอบ 60 ปีของการสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตในปี 2553 


การเดินทางไปยังประเทศลาว

จากกรุงเทพฯ ไปลาว
โดยเครื่องบิน :  


ของสายการบินลาว จากสุวรรณภูมิ ราคาอยู่ที่เที่ยวเดียวอยู่ที่ประมาณ ท่านละ 4,700 บาท / การบินไทยราคา 6,600 บาท ซึ่งแพงทั้งคู่ มีอีกทางเลือกคือนั่งเครื่องบินของแอร์เอเซีย จากกรุงเทพฯ ไปลงที่อุดรธานี ราคาประมาณ 1,300 บาท จากนั้นต่อรถจากอุดรธานีเข้าสู่เวียงจันทน์อีกที เครื่องแอร์เอเซียจะไปถึงอุดรประมาณ 17.30 น. ซึ่งอาจข้ามข้ามแดนทัน โดยนั่งรถตู้จากสนามบินไปขนส่งและต่อรถไปเวียงจันทน์

จากอุดรใช้สายการบินลาวไปหลวงพระบาง
การบินลาว เปิดเที่ยวบินอุดรธานี-หลวงพระบาง ให้บริการวันศุกร์และวันอาทิตย์ ราคาเริ่มต้น 31,00 บาท (เที่ยวเดียว) ไป-กลับ 6,000 บาท (ราคารวมภาษี) สอบถามข้อมูลได้ที่ ลาวแอร์ไลน์ ท่าอากาศยาน
หลวงพระบาง-อุดรธานี เที่ยวบิน
Qv621 ออก 10.45 น.ถึง 11.30 น.
อุดรธานี-หลวงพระบาง เที่ยวบิน
Qv622 ออก 12.30 น.ถึง 13.15 น.

โดยรถยนต์ :
- จะไปเวียงจันทน์ นั่งรถทัวร์ซึ่งมีให้เลือกหลายบริษัท ไปลงที่ อุดร หนองคาย หรือขอนแก่น แล้วต่อรถไปยังเวียงจันทน์
- จะไปสะหวันนะเขต ขึ้นรถทัวร์ไปลงที่มุกดาหาร แล้วต่อรถจากมุกดาหารไปลงสะหวันนะเขต
- ไปปากเซ ขึ้นรถไปลงอุบลราชธานี แล้วต่อรถไปลงปากเซ
โดยรถโดยสารปรับอากาศ จาก สถานนีขนส่งหมอชิต 
บริษัท ขนส่งจำกัด
บริษัท เชิดชัย ทัวร์
บริษัท บารมี ทัวร์
บริษัท 407 พัฒนา
บริษัท รุ่งประเสิรฐทัวร์ 24 ที่นั่ง

โดยเรือ:


จากห้วยทรายตรงข้ามเชียงของจังหวัดเชียงรายยังสามารถเดินทางโดยทางเรือไปยังหลวงพระบางได้ และยังเป็นเส้นทางหลักยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวแบกแพคจากทั่วโลก เรือจะมีสองประเภท คือเรือช้าและเรือเร็ว เรือช้าค่าบริการเรือช้าอยู่ที่ 20$ ต่อท่าน ใช้เวลาในการเดินทาง 2 วัน 1 คืน โดยเรือจะไปพักที่ปากแบ่ง 1 คืน
     ในการเดินทางข้ามแดนจากจังหวัด อุดรราชธานี ขอนแก่น นครราชสีมา หนองคาย ไปยังกำแพงนครหลวงเวียงจันทน์สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว สามารถใช้หลักฐานคือ หนังสือเดินทาง หนังสือผ่านแดน หรือหนังสือผ่านแดนชั่วคราวที่ออกให้ ณ ศาลากลางจังหวัดหนองคาย การขอออกหนังสือผ่านแดน จังหวัดหนองคายเปิดให้บริการทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ ณ ศาลากลางจังหวัด เวลา 07.00 น.-17.00 น.


การเดินทางในประเทศลาว
 
ทางบก
การคมนาคมเป็นปัญหาสำคัญของลาว  เพราะภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นป่าเขา  และลาวยังไม่มีรถไฟใช้  ถนนหนทางมีสภาพค่อนข้างแย่  ที่ราดยางแล้วมีไม่ถึง  1 ใน ของทั้งประเทศ  รัฐบาล พยายามพัฒนาปรับปรุงโดยได้รับเงินสนับสนุนจากต่างชาติและองค์กรความช่วย เหลือนานาชาติ  อาทิ  ทางหลวงหมายเลข 13  ถนนสายหลักของลาวที่ฝรั่งเศสสร้างไว้สมัยอาณานิคม  กลายเป็นราดยางอย่างดีตั้งแต่หลวงพระบางไปจนถึงสะหวันนะเขต  ระยะทางประมาณ 420 กิโลเมตร  มีรถโดยสารประจำทางทั้งรถปรับอากาศและรถธรรมดา(พัดลม) วิ่งบริการโดยตลอด  สถานีรถโดยสารมีศูนย์กลางอยู่ที่นครเวียงจันทน์  โดยค่าโดยสารของชาวต่างชาติจะมีราคาสูงกว่าคนลาวประมาณ 1 เท่า 



ทางน้ำ
แม่น้ำเป็นเส้นทางสัญจรที่สำคัญที่สุดของลาว คือ ใช้ติดต่อถึงกันทั่วประเทศ   โดยเฉพาะแม่น้ำโขง  มีเรือเร็วซึ่งลาวเรียกว่า เฮือไว  บริการจอดรับ-ส่ง ผู้โดยสารที่ท่าเรือตามหัวเมืองสำคัญ  เริ่มตั้งแต่ห้วยทราย  ลงมาหลวงพระบาง  ท่านาแล้ง  เวียงจันทน์  สะหวันนะเขต  ปากเซ  จนถึงจำปาสัก  เป็นเรือหางยาวนั่งได้ 6 ท่าน(มีเสื้อชูชีพบริการ)   นอกจากนี้มีบริการเรือข้ามฟากบริการในบางช่วง  เรือเช่าเหมาลำ  และเรือบริการนำชมแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ เข่น วัด  ถ้ำ  และเรือสำราญล่องแม่น้ำโขงซึ่งเป็นของบริษัทต่างชาติ

 
ทางอากาศ
ลาวมีสนามบินภายในประเทศของสายการบินลาว   จากเมืองเวียงจันทนท์ไปห้วยซาย  หลวงพระบาง  หลวงน้ำทา อุดมไซ(เมืองไชย)  ปากเซ  พงสาลี  เชียงขวาง  ไซสมบูน  เวียงจันทน์ ไชยะบุลี  สะหวันนะเขต เมืองสิงห์ และซำเหนือ  เวลาออกที่แน่นอนจะทราบล่วงหน้าเพียง 1 วัน  หากผู้โดยสารน้อยไม่คุ้มค่าใช้จ่ายก็อาจจะยกเลิกไม่ทำการบิน  ค่าโดยสารสำหรับชาวต่างชาติจะสูงกว่าคนลาวประมาณ 2 เท่า



 

สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของประเทศลาว 

 


     พระธาตุหลวง หรือ พระเจดีย์โลกะจุฬามณี ตั้งอยู่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ นครเวียงจันทน์ ประเทศลาวนับเป็นปูชนียสถานอันสำคัญยิ่งแห่งนครหลวงเวียงจันทน์ และเป็นศูนย์รวมใจของประชาชนชาวลาวทั่วประเทศ ตามตำนานกล่าวว่าพระธาตุหลวงมีประวัติการก่อสร้างนับพันปีเช่นเดียวกันพระธาตุพนมในประเทศไทย และปรากฏความเกี่ยวพันกับประวัติศาสตร์ของดินแดนทางฝั่งขวาแม่น้ำโขงอย่าง แยกไม่ออก สถานที่นี้ถือได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญของประเทศลาว ดังปรากฏว่าตราแผ่นดินของลาวที่ใช้อยู่ในปัจจุบันนี้มีรูปพระธาตุหลวงเป็น ภาพประธานในดวงตรา

ตราแผ่นดินของลาว











     วัดเชียงทอง ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของตัวเมืองหลวงพระบาง ใกล้บริเวณที่แม่น้ำคานไหลมาบรรจบกับแม่น้ำโขง มีถนนเล็กๆชื่อถนนโพธิสารราช ริมน้ำโขงคั่นอยู่ ตัวอย่างสถาปัตยกรรมล้านช้าง ณ เมืองพระบางหลวงพระบางได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกด้วยเหตุผล คือ มีวัดวาอารามเก่าแก่มากมาย มีบ้านเรือนอันเป็นเอกลักษณ์โคโลเนียลสไตล์ และในขณะที่มรดกโลกแห่งอื่นอาจได้ขึ้นทะเบียนอย่างจำเพาะเจาะจงในโบราณสถาน ธรรมชาติ แต่หลวงพระบางทั้งเมืองได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกของมวลมนุษยชาติ เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2538 และยังได้รับการยกย่องว่าเป็นเมืองที่ได้รับการปกปักษ์รักษาที่ดีที่สุดใน เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้ในบรรดาวัดวาอารามทั้งหมดต้องยกให้วัดเชียงทองเป็นวัดที่สำคัญและสวยงามที่สุด และได้รับการมาเยี่ยมเยือนจากนักท่องเที่ยวมากที่สุด นักโบราณคดียกย่องว่าวัดเชียงทองเป็นดั่งอัญมณีแห่งสถาปัตยกรรมลาว







      ประตูชัย ตั้งอยู่ทาง ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของนครเวียงจันทน์ สร้างเสร็จในปี พ.ศ.2512 เป็นอนุสรณ์สถานเพื่อระลึก ถึงประชาชนชาวลาว ผู้เสียสละชีวิตในสงครามก่อนหน้าการปฎิวัติของพรรคคอมมิวนิตย์ ประตูชัยแห่งนี้มีชื่อเรียกว่า รันเวย์แนวตั้ง เพราะการก่อสร้างประตูชัยแห่งนี้ใช้ปูนซิเมนต์ที่อเมริกาซื้อมาเพื่อนำ มาสร้างสนามบินใหม่ใน นครเวียงจันทน์ในระหว่างสงครามอินโดจีน แต่ไม่ทันสร้างเพราะอเมริกาพ่ายเวียดนามเสียก่อน จึงนำปูนเหล่านั้นมากสร้างประตูชัยแทน ตามลักษณะประตูชัยที่กรุงปารีส ประเทศ ฝรั่งเศส แต่ลักษณะสถาปัตยกรรม ก็ยังคงเป็นลักษณะของลาว



สมาชิกในกลุ่ม
1.นางสาวเพ็ญนภา   จุกแก้ว        523105030001
2.นางสาวมาริษา      แก้วบำรุง     523105030015    
3.นางสาวนัยนา        สุภาพ         523105030017
4.นางสาวสุวเนตร์     นะประสม     523105030025
5.นางสาววีรภา        กวีชัยสมบุญ 523105030043



อ้างอิงมาจาก:
http://www.laoairlines.com/flights
http://www.oceansmile.com/Lao/lao1.htm
http://thailaosbiz.com/index.php?option=com_content&task=view&id=17&Itemid=31
http://www.laos-discovery.com/watthatluang.html
http://www.abroad-tour.com/laos/main.html
http://www.choktaweetour.com/index_info.php?ID=16